التهاب حنجره یا بیماری لارنژیت چیست؟

لارنژیت یا التهاب حنجره به وضعیت تورم و التهاب این اندام اشاره دارد. بیماری لارنژیت می‌تواند حاد یا مزمن باشد، اگرچه در بیشتر موارد، این وضعیت موقتی است و عواقب جدی ندارد. علل شایع لارنژیت حنجره عبارت‌اند از عفونت‌های ویروسی، استفاده بیش از حد از صدا، لارنژیت رفلاکس، سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض محرک‌ها و آلرژن‌ها.

بیماری لارنژیت چیست؟

حنجره که گاهی به عنوان جعبه صدا نیز شناخته می‌شود، محل تارهای صوتی است. این اندام برای فرآیندهای تنفس، بلع و صحبت کردن حیاتی هستند. تارهای صوتی دو چین کوچک از غشای مخاطی پوشاننده غضروف و ماهیچه هستند که به منظور تولید صدا مرتعش می‌شوند. به طور خلاصه این بیماری:

• لارنژیت حاد اغلب به دلیل عفونت حاد ویروسی رخ می‌دهد. این عفونت‌ها معمولاً خفیف هستند و برای یک دوره ۳ تا ۷ روزه باقی می‌مانند.
• بنابراین عفونت‌های ویروسی مانند سرماخوردگی شایع‌ترین علل التهاب حنجره به شمار می‌روند.
• عوامل سبک زندگی، مانند قرار گرفتن مداوم در معرض مواد محرک، اغلب باعث التهاب حنجره مزمن می‌شوند.
• بیماری لارنژیت در کودکان ممکن است باعث ابتلاء کودکان به بیماری تنفسی دیگری به نام کروپ شود.
• پزشک ممکن است آزمایشات بیشتری را در موارد شدیدتر مانند لارنگوسکوپی توصیه نماید.
• اقدامات خودمراقبتی و استراحت بهترین گزینه‌های درمانی برای لارنژیت حاد هستند.

لارنژیت التهاب تارهای صوتی است.

تارهای صوتی به طور معمول باز و بسته می‌شوند تا صدا را با یک حرکت آرام و پیوسته تولید کنند. هنگامی که فردی مبتلا به لارنژیت است، تارهای صوتی او متورم می‌گردند.

در نتیجه این تورم، ارتعاش تارهای صوتی و موج مخاطی تغییر می‌کند که باعث تغییر صدای تولید شده می‌گردد. افراد مبتلا به لارنژیت اغلب صدایی خشن، شنی یا خیلی آرام برای شنیدن درست دارند.

در لارنژیت مزمن، التهاب ادامه دارد. تارهای صوتی می‌توانند کشیده شده و تکثیر پیدا کنند، مانند پولیپ یا ندول.

علائم لارنژیت در بزرگسالان چه هستند؟

علائم التهاب حنجره در بزرگسالان طیف وسیعی از موارد شامل:

• گرفتگی صدا
• مشکل در گفتار
• گلودرد
• تب پایین
• سرفه‌های مداوم
• نیاز به پاکسازی مکرر گلو

این علائم به طور ناگهانی شروع می‌شوند و اغلب در طی ۲ تا ۳ روز آینده شدت می‌یابند. اگر علائم بیش از ۳ هفته به طول بینجامند، احتمالاً مورد مزمن شده است. این نشان می‌دهد که یک علت اساسی جدی‌تری وجود دارد.

اگر فردی بیش از ۳ هفته به التهاب حنجره مبتلا باشد، بایستی با دکتر حنجره تماس بگیرد تا بتواند علت اصلی را بررسی کند.

لارنژیت اغلب به بیماری‌های دیگر مربوط است مانند عفونت گلو، سرماخوردگی یا آنفولانزا که می‌تواند همراه با لارنژیت رخ دهد. اگر فردی به یکی از این بیماری‌ها در حنجره خود مبتلا باشد، ممکن است برخی از علائم زیر را تجربه کند:

• سردرد
• تورم در غدد
• آبریزش بینی
• درد هنگام بلع
• خستگی و بی حالی

علائم احتمالاً بدون درمان تا روز هفتم عفونت برطرف می‌شوند. اگر علائم برای مدت طولانی‌تری ادامه پیدا کرد یا با شدت بیشتری ظاهر شد، فرد باید به دکتر گوش و حلق و بینی مراجعه کند.

علائم بیماری لارنژیت در کودکان

علائم لارنژیت در کودکان می‌تواند با علائم در بزرگسالان متفاوت باشد. ویژگی‌های این بیماری اغلب یک سرفه خشن، حالتی شبیه به صدای پارس کردن و تب است و ممکن است به صورت کروپ نیز ظاهر شود.

کروپ یک بیماری تنفسی مسری است که شیوع آن در بین کودکان بیشتر است. اگرچه کروپ معمولاً یک بیماری ساده از لحاظ درمانی است، موارد شدید نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

پزشکان برای کودکانی که هر یک از علائم زیر را تجربه می‌کنند، معمولا دریافت مراقبت‌های پزشکی را توصیه می‌کنند:

• مشکل در تنفس یا بلع
• تب بیش از ۱۰۳ درجه فارنهایت یا ۳۹.۴ درجه سانتیگراد
• آبریزش دهان
• ایجاد صداهای بلند هنگام دم و تنفس

این علائم همچنین می‌تواند نشان دهنده اپی گلوتیت باشد. این التهاب اپی گلوت، فلپ یا زبانه غضروفی در پایه زبان است. هم بزرگسالان و هم کودکان می‌توانند به اپی گلوتیت مبتلا شوند و این وضعیت در موارد خاص می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

علت التهاب حنجره چیست؟ دلایل ابتلا به لارنژیت

تعدادی از شرایط می‌توانند باعث التهاب حنجره شوند. اشکال حاد و مزمن لارنژیت معمولاً ناشی از عوامل مختلفی هستند.

عفونت‌ها

شایع‌ترین علت لارنژیت عفونت ویروسی است. این ویروس‌ها اغلب شبیه به ویروس‌هایی هستند که باعث سرماخوردگی یا آنفولانزا می‌شوند.

استفاده بیش از حد از صدا همچنین می‌تواند باعث التهاب تار صوتی شود که می‌تواند منجر به التهاب حنجره شود. نمونه‌های استفاده بیش از حد شامل آواز خواندن با صدای بلند یا فریاد زدن بیش از حد است.

در موارد بسیار نادر، دیفتری می‌تواند باعث التهاب حنجره شود. دیفتری یک عفونت باکتریایی است که از طریق قطرات سرفه و عطسه منتشر می‌شود. اکثر مردم واکسن دیفتری را دریافت کرده‌اند.

علل دیگر

علل مختلفی برای لارنژیت مزمن وجود دارد. علل شایع لارنژیت مزمن عبارت‌اند از:

• رفلاکس اسید، وضعیتی که در آن اسید معده و محتویات آن به سمت گلو حرکت می‌کند.
• عفونت‌های باکتریایی، قارچی یا انگلی
• سینوزیت مزمن
• سرفه بیش از حد
• استنشاق مواد محرک مانند آلرژن‌ها یا بخارات سمی
• مصرف زیاد الکل
• استفاده نامناسب یا استفاده بیش از حد از صدا
• سیگار کشیدن، از جمله قرار گرفتن در معرض دود سیگار
• استنشاق داروهای استروئیدی مانند داروهای استنشاقی آسم

آزمایشات لازم و تشخیص التهاب حنجره

پزشکان معمولاً لارنژیت را با معاینه فیزیکی که گوش، بینی، گلو و صدا را مورد بررسی قرار می‌دهند، تشخیص می‌دهند. اکثر موارد نیازی به آزمایش اضافی ندارند.

یکی از معمول‌ترین علائم این عارضه گرفتگی صدا است، بنابراین پزشکان در هنگام تشخیص التهاب حنجره در بزرگسالان به صدای تنفس فرد توجه بیشتری خواهند کردد. آنها همچنین ممکن است در مورد شیوه زندگی، قرار گرفتن در معرض احتمالی محرک‌های موجود در هوا و سایر بیماری‌های مرتبط سؤالاتی خواهند پرسید.

اگر فردی با گرفتگی مزمن صدا به پزشک مراجعه کند، ممکن است آزمایشات بیشتری را برای بررسی کامل تارهای صوتی درخواست نماید. سایر شرایط، مانند سرطان در ناحیه گلو، می‌تواند باعث گرفتگی مزمن صدا شود. این علامت نیاز به آزمایشات بیشتری دارد تا وضعیت بیماری جدی‌تر را رد کند.

در هر کسی که علائم لارنژیت بیش از ۳ هفته به طول بینجامد بایستی با پزشک خود در این باره مشورت کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است فرد مبتلا به لارنژیت را به یک متخصص گوش و حلق و بینی که با عنوان (ENT) نیز شناخته می‌شود، ارجاع دهد.

یک متخصص گوش و حلق و بینی همچنین ممکن است روش لارنگوسکوپی را برای مشاهده حرکت تارهای صوتی در هنگام استفاده، انجام دهد.

در حین لارنگوسکوپی، پزشک نوری را به گلوی فرد تابانده و از یک سری ابزار برای بررسی داخل گلو استفاده می‌کند یا یک لارنگوسکوپ فیبر نوری انعطاف پذیر را از بینی فرد عبور می‌دهد. این روش می‌تواند به آنها کمک کند تا وجود پولیپ یا گره روی تارهای صوتی را تعیین کنند.

متخصص گوش و حلق و بینی همچنین ممکن است قصد انجام بیوپسی را داشته باشد البته در صورتی که احساس کند ناحیه مشکوکی از بافت نیاز به ارزیابی بیشتری دارد.

در طول بیوپسی، یک متخصص بافت‌هایی را از بدن خارج کرده و آنها را برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‌کند.

درمان التهاب حنجره و گرفتگی صدا

بهترین درمان برای موارد لارنژیت حاد استراحت، درمان‌های خانگی و اقدامات خودمراقبتی است که می‌تواند علائم را تسکین دهد.

درمان خانگی التهاب حنجره

پزشکان معمولاً استراحت را برای مدیریت علائم حنجره توصیه می‌کنند.

برای لارنژیت، استراحت به معنای محدود کردن استفاده از حنجره است. فرد باید از صحبت کردن، آواز خواندن یا استفاده از جعبه صدا اجتناب کند. اگرچه زمزمه کردن ممکن است جایگزین ملایم‌تری برای صحبت کردن با صدای معمولی به نظر برسد، اما این کار تارهای صوتی را محکم کشیده و بهبودی آنها را مختل می‌کند. این بدان معناست که فرد مبتلا به لارنژیت باید از نجوا کردن خودداری کند.

سایر درمان خانگی لارنژیت شامل:

• اجتناب از مصرف داروهای ضد احتقان، به دلیل پیشگیری از خشکی گلو
• تنفس هوای مرطوب
• استفاده از استامینوفن ها مانند پاراستامول یا ایبوپروفن برای کنترل درد
• اجتناب از استنشاق مواد محرک مانند سیگار کشیدن یا دود سیگار
• نوشیدن مایعات زیاد

درمان لارنژیت یا التهاب حنجره با دارو

در مواردی که علت لارنژیت گلو عفونت باکتریایی باشد، پزشکان ممکن است داروی آنتی بیوتیک یا شربت برای لارنژیت تجویز کنند. با این حال، در بیشتر موارد، لارنژیت ویروسی است و آنتی بیوتیک‌ها مناسب نیستند.

پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را برای کاهش التهاب تارهای صوتی در موارد شدید یا فوری تجویز کند. این درمان ممکن است برای افرادی که از صدای خود به طور حرفه‌ای استفاده می‌کنند، مانند خوانندگان یا سخنرانان عمومی، صدق کند. نوزادان مبتلا به کروپ شدید نیز ممکن است یک دوره کورتیکواستروئیدی دریافت کنند.

لارنژیت مزمن ممکن است نیاز به درمان گسترده‌تری داشته باشد. علت التهاب نوع درمان خاص را تعیین می‌کند. اگر بیماری دیگری، مانند رفلاکس اسید یا سینوزیت، باعث التهاب حنجره شود، درمان آن عارضه نیز می‌تواند به درمان علائم لارنژیت ختم شود.

درمان لارنژیت همچنین ممکن است نیاز به تغییر سبک زندگی داشته باشد. به عنوان مثال، افراد مبتلا به ندول باید عادات صوتی را دوباره یاد بگیرند تا از آسیب بیشتر به تارها جلوگیری کنند. پزشک ممکن است گفتار درمانی یا آموزش را در چنین مواردی توصیه کند. اگر فردی مبتلا به لارنژیت است، باید از مصرف نوشیدنی‌های الکلی، دود تنباکو و مواد محرک نیز اجتناب کند.

اگر رشد پولیپ یا گره باعث آسیب به تارهای صوتی فرد شود و گفتار درمانی موفقیت آمیز نباشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. در صورت ابتلا به سرطان یا کیست پاپیلوما، فرد به جراحی نیاز خواهد داشت.

سوالات متداول درباره لارنژیت

تفاوت لارنژیت و فارنژیت چیست؟

هر دو بیماری شایع دستگاه تنفسی فوقانی هستند که لارنژیت، التهاب حنجره و فارنژیت، التهاب حلق یا گلو است.

آیا عسل به درمان لارنژیت کمک می‌کند؟

درمان‌های خانگی مانند غرغره آب نمک و چای با عسل عمدتاً بی‌ضرر هستند، اگرچه شواهدی مبنی بر مؤثر بودن آنها برای رفع التهاب حنجره وجود ندارد.

بهترین درمان برای التهاب حنجره چیست؟

بهترین رژیم غذایی التهاب حنجره، آب به خصوص آب با دمای اتاق، شاید با فشار دادن یک یا دو لیمو و چای هستند، اما مراقب مصرف بیش از حد کافئین باشید که می‌تواند آب بدن شما را کم کند.

خوشبختانه ویزیت آنلاین دکتر گوش و حلق و بینی پذیرش۲۴ می‌تواند پاسخگوی سوالات و ابهامات شما در این باره باشد.