انواع بیماری نخاعی را با علائم آن بشناسید + ترمیم نخاع

طناب نخاعی یک نوار بافت لوله مانند طولانی است. مغز شما را به کمرتان متصل می کند. نخاع شما سیگنال های عصبی را از مغز به بدن شما و بالعکس حمل می کند. این سیگنال‌های عصبی به شما کمک می‌کنند تا احساس کنید و بدن خود را حرکت دهید. هر گونه آسیب به نخاع می‌تواند بر حرکت یا عملکرد شما تأثیر بگذارد و سبب بروز بیماری نخاعی شود.

بسیاری از اختلالات یا آسیب‌ها می‌توانند بر نخاع شما تأثیر بگذارند. صدمات و اختلالات نخاعی جدی هستند. هر گونه آسیب به نخاع شما می‌تواند علائم شدیدی در قسمت‌های زیر آسیب ایجاد کند.

با بروز هر یک از نشانه‌های زیر ویزیت توسط متخصص مغز و اعصاب را فراموش نکنید.

بیماری‌های رایج نخاع

شرایط رایجی که می‌تواند بر نخاع شما تأثیر بگذارد عبارتند از:

• میلیت عرضی حاد: التهاب در یک یا چند بخش از نخاع شما
• اسپوندیلوز گردنی: ساییدگی و پارگی پیشرونده دیسک‌های ستون فقرات در گردن شما (دیسک‌های گردنی) که می‌تواند بر روی نخاع فشار بیاورد (میلوپاتی گردنی)
• فتق دیسک کمر و گردن: هنگامی که یک دیسک ستون فقرات از جای خود می‌لغزد و به فضای اطراف نخاع شما حرکت می‌کند. این موضوع باعث ایجاد فشار بر روی اعصاب مجاور می‌شود.
• شکستگی ستون فقرات: هنگامی که یک یا چند مهره له می‌شود (شکستگی فشاری) یا شکسته می‌شود (شکستگی ترکیدگی) و به نخاع شما فشار می‌آورد.
• آتروفی عضلانی نخاعی: یک بیماری ژنتیکی نادر که در آن افراد سلول‌های عصبی حرکتی نخاع را از دست می‌دهند و باعث ضعف و آتروفی عضلانی می‌شوند.
• تنگی کانال نخاعی: باریک شدن ستون فقرات، منجر به گیرکردن اعصاب و تحریک نخاع می‌شود.
• تومورهای ستون فقرات: توده‌هایی (که ممکن است سرطانی یا غیروخیم باشند) این تومورها از ستون فقرات شما شروع می‌شوند و می‌توانند بر نخاع فشار وارد کنند.
• عفونت های ستون فقرات: زمانی که فشار یک آبسه در حال گسترش یا فروپاشی مهره یا دیسک عفونی بر طناب نخاعی فشار وارد می‌کند.

افراد درگیر بیماری نخاعی باید به صورت دائمی زیر نظر دکتر تومور نخاعی و متخصص مغز و اعصاب باشند.

علائم بیماری‌های نخاعی

توانایی شما برای کنترل اندام پس از بیماری نخاعی به دو عامل بستگی دارد: محل وقوع آسیب در نخاع و شدت آسیب.

پایین‌ترین قسمت نخاع شما که پس از صدمه، مورد آسیب قرار نمی‌گیرد، سطح عصبی آسیب شما نامیده می‌شود. شدت آسیب اغلب «کامل» نامیده شده و به یکی از موارد زیر طبقه بندی می‌شود:

آسیب نخاعی کامل: اگر تمام احساس (حسی) و تمام توانایی کنترل حرکت (عملکرد حرکتی) در زیر آسیب نخاعی از بین برود، آسیب کامل نامیده می‌شود.

آسیب نخاعی ناقص: اگر عملکرد حرکتی یا حسی زیر ناحیه آسیب دیده دارید، آسیب نخاعی ناقص نامیده می‌شود. درجات مختلفی از آسیب ناقص وجود دارد.

فلج نخاعی: علاوه بر این آسیب‌ها، فلج ناشی از بیماری نخاعی را می‌توان به صورت زیر نام برد

۱. فلج تتراپلژی: که به عنوان کوادری پلژی نیز شناخته می‌شود، به این معنی است که بازوها، دست ها، تنه، پاها و اندام های لگن شما تحت تاثیر آسیب نخاعی شما قرار گرفته‌اند.

۲. فلج پاراپلژی: این فلج تمام یا بخشی از تنه، پاها و اندام‌های لگنی را درگیر می‌کند. بیماری نخاعی می‌تواند یک یا چند مورد از علائم و نشانه‌های زیر را ایجاد کند:

• از دست دادن حرکت
• از دست دادن یا تغییر حس، از جمله توانایی احساس گرما، سرما و لمس
• از دست دادن کنترل روده یا مثانه
• فعالیت های رفلکس اغراق آمیز یا اسپاسم
• تغییرات در عملکرد جنسی، حساسیت جنسی و باروری
• درد یا احساس سوزش شدید ناشی از آسیب به رشته های عصبی در نخاع شما
• مشکل در تنفس، سرفه یا تخلیه ترشحات از ریه‌های شما

بیماری‌های ضایعه نخاعی چیست؟

آسیب طناب نخاعی (SCI) از جمله بیماری نخاعی آسیب به دسته محکم سلول‌ها و اعصاب است. این آسیب سیگنال‌ها را از مغز به بقیه بدن ارسال و دریافت می‌کند. SCI می تواند به دلیل آسیب مستقیم به خود نخاع یا آسیب به بافت و استخوان‌ و مهره‌ها که طناب نخاعی را احاطه کرده‌اند ایجاد شود.

این آسیب می‌تواند منجر به تغییرات موقت یا دائمی در حس، حرکت، قدرت و عملکرد بدن در زیر محل آسیب شود. برخی آسیب‌ها باعث مرگ سلولی کم یا بدون مرگ می‌شوند و حتی ممکن است امکان بهبودی تقریباً کامل را داشته باشند، در حالی که آسیب‌های مربوط به بالای نخاع جدی‌تر هستند.

این آسیب‌ها می‌توانند باعث فلج در بیشتر قسمت‌های بدن شوند. تصادفات وسایل نقلیه موتوری و سقوط‌های فاجعه ‌بار شایع‌ترین علل بیماری ضایعه نخاعی هستند.

آسیب ناقص به این معنی است که نخاع هنوز قادر است برخی از پیام‌ها را به مغز و از مغز به بقیه بدن منتقل کند. آسیب کامل به این معنی است که هیچ ارتباط عصبی و عملکرد حرکتی (حرکت ارادی) در زیر محلی که تروما رخ داده وجود ندارد.

آیا ضایعه نخاعی درمان می‌شود؟

در وهله اول درمان فوری در صحنه تصادف شامل قرار دادن فرد روی تخته پشتی با یقه مخصوص دور گردن است. این کار از وارد شدن آسیب بیشتر به نخاع جلوگیری می‌کند. درمان در مرکز تروما ممکن است شامل تنظیم مجدد ستون فقرات و جراحی برای برداشتن قطعات استخوانی یا سایر اشیاء باشد. دلیل این امر فشاری است که ممکن است بر ستون فقرات وارد شود.

مراقبت‌های توانبخشی این بیماری نخاعی ممکن است شامل کمک تنفس با استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی باشد. یک تیم توانبخشی نیازهای فرد را ارزیابی کرده و یک برنامه توانبخشی ایجاد می‌کنند. این درمان ترکیبی از درمان‌های روانی و سایر درمان‌ها است.

مدت زمان ترمیم نخاع به شرط این که قابلیت بهبودی را داشته باشد، معمولاً به شدت و سطح آسیب مربوط می‌شود. سریع‌ترین سرعت بهبودی اغلب در شش ماه اول دیده می‌شود، اما برخی از افراد برای بهبودهای کوچکی باید بین ۱ تا ۲ سال تلاش کنند. البته نظر نهایی در این رابطه بر عهده دکتر بیماری‌های مغز و اعصاب است.

بیماری نخاع التهاب نخاعی چیست؟

از جمله دیگر بیماری نخاعی، میلیت عرضی است. این بیماری که حاصل التهاب بخشی از نخاع است، علت دقیق آن اغلب مشخص نیست. گاهی اوقات پس از عفونت یا در افراد مبتلا به بیماری‌های خودایمنی رخ می‌دهد. علائم شایع آن شامل کمردرد یا گردن درد، ضعف یا تغییرات حسی در بازو و پاها، از دست دادن کنترل مثانه یا روده می‌شود.

درمان با استروئیدها یا سایر داروها میلیت عرضی را درمان نمی‌کند، اما ممکن است علائم این بیماری نخاعی را کاهش دهد. برخی از افراد به طور کامل بهبود می‌یابند، در حالی که برخی دیگر ممکن است مشکلات طولانی مدت جزئی یا جدی‌تری داشته باشند.

بیماری‌های نخاع گردن چیست؟

اختلالات ستون فقرات گردنی شامل استخوان‌های گردن (مهره‌ها)، دیسک‌های اسفنجی بین مهره‌ها، مفاصل، ماهیچه‌ها و رباط‌ها می‌شود. این اختلال در اثر آسیب یا تخریب ساختارهای ستون فقرات ناشی از ساییدگی و پارگی ایجاد می‌شود. این موارد می‌تواند به دلایل طبیعی، استرس، سیگار کشیدن یا افزایش سن ایجاد شود.

یکی از علائم اصلی بیماری نخاعی اختلال ستون فقرات گردن، درد گردن است. همچنین ممکن است درد در سر، فک، شانه ها، بازوها یا پاها و همچنین بی‌حسی و ضعف را به همراه داشته باشد. مشکلات دیگر شامل اختلال در هماهنگی یا تعادل، مشکل در تنفس، یا از دست دادن کنترل روده و مثانه می‌شود.

اختلالات رایج ستون فقرات گردنی عبارتند از:

1. اسپوندیلوز گردن: غضروف‌ها و مهره‌ها به طور غیر طبیعی فرسوده می‌شوندو
2. فتق دیسک گردن: دیسک‌های بین مهره‌ها پاره و یا بیرون زده یا بیرون می‌شوند.
3. بیماری دژنراتیو دیسک: دیسک‌های بین مهره‌ها تخریب می‌شوند.
4. تنگی نخاع گردنی: کانال نخاعی اطراف نخاع باریک می‌شود.
5. میلوپاتی گردنی: آسیب نخاعی ناشی از تنگی یا دژنراسیون
6. رادیکولوپاتی دهانه رحم: عصب فشرده یا فشرده شده

اگر درد یا سایر علائم اختلال ستون فقرات گردنی دارید، از یک دکتر بیماری‌های مغز و اعصاب سریع‌تر نوبت دریافت کنید. پذیرش ۲۴ سامانه‌ای مناسب برای دسترسی به متخصصان است. از طریق این سایت شما می‌توانید به آسانی با دکتر مغز و اعصاب آنلاین ویزیت شوید.

تنگی کانال نخاعی گردن

بیماری نخاعی دیگر که بسیاری از افراد از آن رنج می‌برند، تنگی کانال نخاعی گردن است. تنگی کانال نخاعی گردن بر اثر باریک شدن کانال نخاعی ایجاد می‌شود. این عارضه که به دنبال خود فشردگی طناب نخاعی را نیز به دنبال دارد، در اغلب موارد به علث اثر افزایش سن ایجاد می‌شود.

دیسک‌های ستون فقرات در اثر کهولت سن از هم جدا و خشک می‌شوند. در اثر این خشکی، فضای بین مهره‌ها کوچک می‌شود و دیسک‌ها توانایی خود را به عنوان ضربه‌گیر از دست می‌دهند.

این موضوع در حالی رخ می‌دهد که استخوان‌ها و رباط‌های تشکیل‌دهنده ستون فقرات، دچار کاهش انعطاف‌پذیری می‌شوند. علاوه بر این، تغییرات دژنراتیو مرتبط با تنگی کانال نخاعی گردن می‌تواند با کمک به رشد خارهای استخوانی که ریشه‌های عصبی را فشرده می‌کنند، بر مهره‌ها تأثیر بگذارد.

تنگی خفیف را می توان به صورت محافظه کارانه برای مدت طولانی درمان کرد، تا زمانی که علائم محدود به گردن درد باشد. تنگی شدید نیاز به ارجاع به متخصص مغز و اعصاب، دکتر تومور نخاعی و در نهایت جراح را دارد.

دلایل تنگی کانال نخاعی گردن

افزایش سن، آسیب به نخاع و گردن و یا بیماری‌هایی مانند آرتریت می‌تواند منجر به ایجاد بیماری نخاعی تحلیل استخوان‌ها یا مفاصل ستون فقرات گردنی شوند.

همچنین ممکن است این آسیب ناگهانی به گردن منجر به فتق دیسک، ضربه شلاقی، تخریب رگ‌های خونی، آسیب استخوان مهره یا رباط و در موارد شدید، فلج دائمی را به وجود بیاورد. فتق دیسک یا خار استخوانی ممکن است باعث باریک شدن کانال نخاعی یا سوراخ‌های کوچکی شود که ریشه‌های عصبی نخاعی از آن خارج می‌شوند.

بیماری‌های مایع نخاعی چیست؟

دسته‌ای دیگر از بیماری نخاعی شامل بیماری‌های مایع مغزی نخاعی(CSF) می‌شوند. بیماری‌های مایع مغزی نخاعی شرایط مختلفی را در بر می‎گیرد. همه افراد CSF دارند. ما روزانه حدود یک پینت (۵۰۰ میلی‌لیتر) CSF تولید می‌کنیم، اما مغز فقط می‌تواند حدود ۱۲۰-۱۵۰ میلی‌لیتر از این مایع نخاعی را داشته باشد.

به همین دلیلCSF اضافی از طریق یک سری دریچه به نام پرزهای عنکبوتیه به جریان خون تخلیه می‎شود CSF حدود سه بار در روز بازیافت می‎شود.

مایع نخاعی به محافظت از مغز در داخل جمجمه کمک می کند. همچنین از آن به عنوان یک ضربه‌گیر برای سیستم عصبی مرکزی عمل می‌شود. مایع نخاعی مواد مغذی و شیمیایی خون را به گردش در می آورد و مواد زائد را از مغز خارج می کند. نشت مایع نخاعی، هیدروسفالی، ناهنجاری کیاری و سیرنگومیلیا در زیر چتر اختلالات CSF قرار می‌گیرند.

تشخیص هر بیماری نخاعی بر عهده متخصص مغز و اعصاب و دکتر تومور نخاعی است. برای دریافت وقت معالجه می‌توانید از پذیرش ۲۴ سریع‌ترین وقت دکتر مغز و اعصاب آنلاین را دریافت کنید.

بیماری هیدروسفالی

این بیماری زمانی اتفاق می‌افتد که مایع مغزی نخاع جمع شده و به مغز فشار وارد کرده و منجر به آسیب می‌شود. این موضوع می‌تواند طیف گسترده‌ای از علائم: سردرد، تاری دید، بیماری و مشکل در راه رفتن را ایجاد کند.

سه نوع اصلی هیدروسفالی وجود دارد:

۱. هیدروسفالی مادرزادی: این بیماری نخاعی در بدو تولد وجود دارد و می‌تواند باعث آسیب دائمی مغز و ناتوانی‌های ذهنی و جسمی طولانی مدت شود. این موضوع می‌تواند ناشی از شرایطی مانند عفونتی باشد که مادر در دوران بارداری ایجاد می‌کند. مانند اوریون یا سرخک.

۲. هیدروسفالی اکتسابی: این بیماری نخاعی پس از تولد، معمولاً در نتیجه یک آسیب جدی به سر یا به دنبال ضایعه‌ای که مسیرهای مایع نخاعی را مسدود می‌کند، مانند تومور مغزی ایجاد می‌شود.

۳. هیدروسفالی با فشار طبیعی (NPH): این بیماری نخاعی نادر، معمولاً فقط در افراد بالای ۵۰ سال ایجاد می‌شود. اگرچه ممکن است پس از آسیب یا سکته مغزی ایجاد شود، اما اغلب اوقات علت آن ناشناخته است.

ناهنجاری کیاری نخاع

بیماری نخاعی ناهنجاری کیاری (CM) که به عنوان فتق مغز هندسی نیز شناخته می‌شود، بیماری نادری است که پایه مغز و نخاع را درگیر می‌کند. در این شرایط، لوزه‌های مخچه‌ای مغز از طریق سوراخی در قاعده جمجمه (به نام فورامن مگنوم) به فضایی که باید در کنار نخاع باشد، فرود می‌آیند.

این موضوع می‌تواند باعث فشرده شدن ساقه مغز و اختلال در جریان مایع مغزی نخاعی (CSF) در بالای کانال نخاعی شود. ناهنجاری کیاری از علائم بیماری های نخاعی می‌تواند نشانه‌هایی مانند: درد و سوزن سوزن شدن اندام‌ها، سرگیجه، حالت تهوع، مشکلات تعادل، اختلالات بینایی، مشکلات بلع، سردردهای فشاری، که هنگام زور زدن، خنده یا سرفه بدتر می‌شوند، را ایجاد کند.

بیماری نخاعی ناهنجاری کیاری با اسکن MRI تشخیص داده می‌شود. ممکن است متخصص مغز و اعصبا یک جراحی رفع فشار برای کاهش علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری را پیشنهاد دهد.

سیرنگومیلیا سیستم عصبی

سیرنگومیلیا اختلالی است که بر سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد. در این بیماری نخاعی حفره‌هایی پر از مایع در داخل نخاع ایجاد می‌شود. طناب نخاعی معمولاً یک ساختار جامد است که از پشت در داخل کانال نخاعی عبور می‌کند. این کار مغز را به بقیه بدن متصل می‌کند، سیگنال‌ها را به این سو و آن سو می‌فرستد و به فرد امکان حرکت اندام‌های خود را می‌دهد.

به طور معمول مایع نخاعی که در کانال نخاعی جریان دارد. این مایع به صورت آزادانه به گردش درآمده و در داخل سر ارتباط برقرار می‌کند. اما وقتی در داخل کانال نخاعی به دام می‌افتد، مقداری از آن شروع به تجمع در ماده نخاع می‌کند.

در کنار بیماری نخاعی کیاری، شایع‌ترین علت سیرنگومیلیا آسیب نخاعی است. اقلیتی از قربانیان ترومای شدید نخاعی که قبلاً به دلیل آسیب اولیه خود به شدت ناتوان شده‌اند، در نتیجه سیرنگومیلیا دچار مشکلات اضافی می‌شوند. بافت اسکار در کانال نخاعی که در نتیجه آسیب اولیه ایجاد می شود، حرکت CSF را مسدود می‌کند و باعث می‌شود که یک بار دیگر مایع در ماده نخاع جمع شود.

مبتلایان به این نوع بیماری نخاعی با علائم مختلفی از درد گردن و بازو گرفته تا ناتوانی نسبتاً شدید همراه با ضعف عضلانی و فلج دیده می‌شوند.

این نکته را در نظر داشته باشید تنها زمانی که بیماری‌های شایع‌تر کنار گذاشته شوند، می‌توان سیرنگومیلیا را به عنوان یک تشخیص در نظر گرفت. در بیشتر موارد تشخیص سیرنگومیلیا توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می‌شود. هنگامی که تشخیص سیرنگومیلیا مشکوک شد، به راحتی با اسکن MRI تایید می‌شود.

علائم ناشی از سیرنگومیلیا را می توان با داروها، اقدامات دیگر یا به سادگی تحمل کرد. با این حال، در برخی موارد، اگر حفره در طناب نخاعی بزرگ شود و تهدید به ایجاد ناتوانی قابل توجهی کند، ممکن است جایی برای مداخله جراحی وجود داشته باشد. در این شرایط ممکن است به خدمات یک جراح مغز و اعصاب و یا دکتر تومور نخاعی نیاز باشد.

عفونت نخاع چیست؟

عفونت‌های نخاع از دیگر موارد بیماری نخاعی به شمار می‌روند. این بیماری نخاعی را می‌توان بر اساس محل آناتومیک درگیر طبقه بندی کرد: ستون مهره‌ها، فضای دیسک بین مهره‌ای، کانال نخاعی و بافت‌های نرم مجاور. عفونت ممکن است توسط باکتری ها یا ارگانیسم‌های قارچی ایجاد شود. این عفونت ممکن است پس از جراحی رخ دهد. اکثر عفونت‌های بعد از عمل، بین سه روز تا سه ماه پس از جراحی نخاع و یا ستون فقرات رخ می‌دهند.

استئومیلیت مهره‌ای شایع‌ترین شکل عفونت ستون فقرات است. این نوع عفونت می‌تواند از ضربه مستقیم ستون فقرات باز، عفونت در نواحی اطراف و از باکتری‌هایی که در خون به مهره پخش می‌شوند ایجاد شود.

عفونت‌های فضای دیسک بین مهره‌ای فضای بین مهره‌های مجاور را درگیر می‌کند. عفونت‌های فضای دیسک را می توان به سه زیر گروه تقسیم کرد: هماتوژن بزرگسالان (خود به خودی)، دوران کودکی (دیسکیت) و بعد از عمل.

عفونت‌های کانال نخاعی نیز شامل موارد ذیل می‌شوند:

• آبسه اپیدورال نخاعی که عفونتی است در فضای اطراف سخت‌افزار (بافتی که طناب نخاعی و ریشه عصبی را احاطه کرده است) ایجاد می شود.
• آبسه ساب دورال بسیار نادرتر است و فضای بالقوه بین سختره و عنکبوتیه (غشای نازک نخاع، بین سختره و پیاماتر) را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
• عفونت‌های داخل پارانشیم نخاع (بافت اولیه) را آبسه‌های داخل مدولاری می‌نامند.
• عفونت‌های بافت نرم مجاور شامل ضایعات پاراسپینال گردن و قفسه سینه و آبسه ماهیچه‌های پسوآس کمری است. عفونت‌های بافت نرم معمولاً بر بیماران جوان‌تر تأثیر می‌گذارد و اغلب در افراد مسن دیده نمی‌شود.

برخی از مطالعات نشان می‌دهد که بروز عفونت‌های ستون فقرات در حال افزایش است. این افزایش ممکن است به افزایش استفاده از دستگاه‌های عروقی و سایر اشکال ابزار دقیق و افزایش مصرف مواد مخدر داخل وریدی مرتبط باشد.

اگرچه درمان در سال‌های اخیر بسیار بهبود یافته است، اما میزان مرگ‌ومیر ناشی از عفونت ستون فقرات هنوز حدود ۲۰ درصد تخمین زده می‌شود.

علائم عفونت نخاع

علائم بسته به نوع عفونت متفاوت است، اما به طور کلی، درد در ابتدا در محل عفونت موضعی است. در بیماران بعد از عمل، علائم اضافی دیگری مانند: تخلیه زخم، قرمزی، تورم یا حساسیت در نزدیکی محل برش ممکن است وجود داشته باشد.

عفونت نخاع بر اثر جراحی و یا هر عارضه دیگری که به وجود می‌آید، بایستی توسط فرد جدی گرفته شود. دکتر تومور نخاعی و متخصص مغز و اعصاب درمان‌های متفاوتی برای هر نوع عفونت و بیماری نخاعی تجویز خواهند کرد.

سوالات متداول بیماری‌های نخاعی

چه نوع دارویی در بیماری‌های ضایعه نخاعی استفاده می‌شود؟

دارودرمانی ممکن است شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS)، گاباپنتین (نورونتین)، شل‌کننده‌های عضلانی، ضد افسردگی‌ها و مسکن‌ها باشد. داروهای زیادی برای درمان این اختلال استفاده می‌شود.

آیا آخرین تحقیقات درمانی موفق به اختراع آمپول ترمیم نخاع شده‌ است؟

دانشمندان در آخرین آزمایشات علمی در دانشگاه نورث وسترن موفق به ساخت ماده‌ای با نام مولکول های رقصنده شده‌اند. این ترکیب که به نظر به صورت تاثیر معکوس برای درمان فلج استفاده می‌شود، در فاز آزمایشی خود موش‌های فلج را پس از مدت چهار هفته درمان کرده است. این آمپول ترمیم نخاع جدیدترین یافته بشر است که در صورت موفقیت، نه تنها برای درمان بیماری نخاعی که برای بیماری‌هایی مانند آلزامیر نیز کاربرد خواهد داشت.

علائم‌های نخاع پارگی شامل چه مواردی است؟

به صورت کلی آسیب‌های نخاعی می‌تواند یک یا چند مورد از علائم و نشانه‌های زیر را ایجاد کند:

• از دست دادن حرکت
• از دست دادن یا تغییر حس، از جمله توانایی احساس گرما، سرما و لمس
• از دست دادن کنترل روده یا مثانه
• فعالیت‌های رفلکس اغراق‌آمیز یا اسپاسم
• تغییرات در عملکرد جنسی، حساسیت جنسی و باروری

هر یک از این علائم می‌تواند به صورت کلی نشانه‌ای از علائم‌های نخاع پارگی و یا آسیب به نخاع و ستون فقرات باشد. در صورت آسیب به نخاع و بروز هر یک از این علائم به صورت اورژانسی دکتر بیماری‌های مغز و اعصاب و دکتر تومور نخاعی مراجعه کنید. پذیرش ۲۴ به شما در پیدا کردن بهترین دکتر مغز و اعصاب آنلاین و درمان بیماری نخاعی کمک می‌کند.