گوش ممکن است به چه بیماری‌های دچار شود؟ ۲۶ نوع بیماری گوش

گوش مانند تمام اعضای بدن ممکن است دچار بیماری‌ها و مشکلات جدی شود اما باید توجه کنید که همه انواع بیماری های گوش، شنوایی را کاهش نمی‌دهند. با این‌حال انواع خاصی از بیماری‌ها و عفونت‌های گوش می‌توانند در صورت درمان نشدن، باعث از دست رفتن شنوایی فرد شوند.

انتخاب روش درمان انواع بیماری گوش بستگی به نوع عفونت دارد اما می‌تواند شامل آنتی بیوتیک، دارو‌های ضد ویروسی، مسکن و جراحی باشد. از دست دادن شنوایی عوامل مختلفی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به قرار گرفتن در معرض صدای بلند، آسیب، افزایش سن، وراثت و بعضی عفونت‌ها اشاره کرد.

کم شنوایی حسی-عصبی شایع‌ترین نوع کم شنوایی است و زمانی ایجاد می‌شود که عاملی عصب شنوایی شما را تحت تاثیر قرار دهد. یکی دیگر از انواع کم شنوایی، کم شنوایی هدایتی است که می‌تواند ناشی از انواع خاصی از عفونت گوش و بیماری‌ها باشد.

مشکلات گوش ممکن است به‌ دلیل بروز اختلال در گوش، گردن، سینوس‌ها یا سر ایجاد شود. نوزادان و کودکان در برابر عفونت گوش آسیب‌پذیرتر هستند. ما در این مقاله به بررسی انواع بیماری‌ های گوش می‌پردازیم و آن‌ها را به شما معرفی می‌کنیم. پس تا انتها همراه ما باشید.

۱. نوروم آکوستیک

نوروم آکوستیک (Acoustic Neuroma) خوش خیم (غیر سرطانی) است که می‌تواند قدرت شنوایی و تعادل فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم نوروم آکوستیک گوش

معمولا نوروم‌های آکوستیک بسیار کند رشد می‌کنند. به این معنی که ممکن است در مراحل اولیه که تومور کوچک است، هیچ علامتی وجود نداشته باشد.

بسیاری از مردم می‌گویند که متوجه کاهش شنوایی، وزوز گوش یا صدای زنگ در گوش می‌شوند. معمولا یک گوش تحت تاثیر قرار می‌گیرد اما اگر فرد مبتلا به نوروفیبروماتوز نوع ۲ باشد، هر دو گوش می‌توانند درگیر شوند.

احتمال این‌که آیا علائم دیگری وجود دارد یا خیر، می‌تواند به اندازه تومور و میزان فشار آن بر روی عصب هشتم جمجمه‌ای بستگی داشته باشد. برخی از افراد مبتلا به نوروم آکوستیک دچار علائم زیر می‌شوند:

• سرگیجه یا گیجی که احساس می‌کنید فضای اطراف شما در حال چرخش است.
• از دست دادن تعادل
• سردرد
• بی حسی یا سوزن سوزن شدن صورت
• تاری دید
• مشکلات هماهنگی اندام ها در یک طرف بدن

نحوه تشخیص نوروم آکوستیک گوش

اگر متخصص گوش و حلق و بینی شما مشکوک به نوروم آکوستیک باشد، ممکن است برای شما آزمایش‌هایی مانند آزمایش شنوایی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی یا ام آر آی را تجویز کند. ام آر آی به پزشک شما این امکان را می دهد تا تومور، اندازه و موقعیت آن را ببیند.

درمان نوروم آکوستیک گوش

گزینه های درمان نوروم آکوستیک هستند از:

• درمان نکردن – فقط نظارت بر رشد تومور و علائم مرتبط با آن
• جراحی – برای برداشتن تومور
• درمان استریوتاکتیک – این روش پرتوهای متمرکزی را به تومور می فرستد تا از رشد آن جلوگیری کند.

۲. ناشنوایی

ناشنوایی یکی دیگر از بیماریهای خطرناک گوش و به‌ معنای از دست دادن کامل شنوایی است. آنچه برخی افراد آن را ناشنوایی نسبی می‌نامند، اکنون به‌عنوان کم شنوا شناخته می‌شود.

۳. گوش درد

یک شکایت شایع به‌خصوص در کودکان است و بیشتر در اثر عفونت گوش ایجاد می‌شود.

۴. عفونت گوش

گوش می‌تواند توسط باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌های موجود در کانال گوش یا شیپور استاش که گوش را به گلو متصل می‌کند، آلوده شود.

علائم عفونت گوش

علائم عفونت گوش بستگی به این دارد که کدام قسمت از آن عفونی شده است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• گوش درد یا خارش
• تب یا سردرد
• داشتن مشکل شنوایی
• احساس گرفتگی یا پر شدن گوش، گاهی با احساس زنگ زدن در گوش یا وزوز
• سرگیجه یا از دست دادن تعادل
• حالت تهوع یا استفراغ
• ترشح (نشت مایع) از گوش
• قرمزی یا تورم گوش شما

نوزادان و کودکان کوچک ممکن علائم زیر را داشته باشند:

• گوش خود را بکشند یا مالش دهند.
• تب بالا (۳۸ درجه سانتیگراد یا بالاتر)
• قرمزی اطراف گوش
• بی‌قرار یا تحریک‌پذیر باشد.
• به صداهایی که معمولا توجه آن‌ها را جلب می‌کند، پاسخ نمی‌دهند.

درمان عفونت گوش

عفونت گوش میانی (اوتیت میانی) معمولا در عرض یک هفته خودبه‌خود از بین می‌رود. شما یا فرزندتان ممکن است برای تسکین درد به مصرف داروهایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن نیاز داشته باشید.

به‌طور کلی آنتی بیوتیک برای درمان انواع عفونت گوش میانی توصیه نمی‌شود، مگر این‌که علائمی مبنی بر ناخوشی کودک شما مانند تب یا استفراغ وجود داشته باشد. بهتر است فرزندتان را مجددا نزد دکتر گوش حلق بینی کودکان ببرید تا بعد از ۱ تا ۲ روز در صورتی بهبودی حاصل نشد، دوباره گوش‌های او را معاینه کند.

کودکان زیر ۲ سال و کودکانی که دارای بیماری‌های خاص هستند، بیشتر در معرض عوارض ناشی از عفونت گوش قرار می‌گیرند و معمولا آنتی‌بیوتیک‌ برای آن‌ها تجویز می‌شود.

درمان عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی (اوتیت خارجی) به‌طور کلی با قطره گوش آنتی بیوتیک درمان می‌شود. این قطره همچنین ممکن است حاوی داروهای دیگری مانند استروئیدها باشد. هنگام ریختن قطره باید طوری دراز بکشید که گوش رو به بالا باشد و چند دقیقه دراز بکشید تا قطره‌ها در گوش شما بمانند. تا یک هفته در حالی که عفونت در حال بهبود است، از شنا کردن جدا خودداری کنید.

۵. موم گوش و چرک گوش

وکس گوش کاملا طبیعی است و نقش بسیار مهمی در تمیز و سالم نگه داشتن گوش دارد. با این‌حال، اگر بیش از حد تولید شود، می‌تواند ناراحت کننده باشد و مشکلاتی نیز ایجاد می‌کند.

معمولا موم گوش به‌طور طبیعی از گوش خارج می‌شود و کثیفی و سلول‌های مرده پوست را با خود می‌برد. حرکات روزمره فک مانند جویدن و صحبت کردن به این امر کمک می‌کنند. معمولا متوجه بیرون آمدن موم نمی‌شوید و گاهی هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن شسته می‌شود.

رنگ موم گوش از زرد روشن تا قهوه‌ای تیره متغیر است. بدن برخی افراد بیشتر از دیگران موم گوش تولید می‌کنند اما این موضوع نشانه رعایت نکردن بهداشت نیست.

مگر موم داخل گوش شما زمانی زیاد است که:

• مجرای گوش باریک یا بسیار مودار داشته باشید.
• در مکان‌های کثیف یا گرد و غبار کار کنید.
• گوش‌های خود را خودتان تمیز کنید که می‌تواند موم را بیشتر به داخل گوش فشار دهد.
• به‌طور مرتب از هدفون یا سمعک استفاده کنید.
• پیر هستید، زیرا موم با افزایش سن سخت‌تر می ‌شود و به‌راحتی بیرون نمی‌ریزد.

نحوه تشخیص موم گوش

یک معاینه ساده گوش نشان می‌دهد که آیا موم در گوش شما جمع شده است یا خیر. دکتر درد گوش یا پرستار قادر به انجام این کار خواهد بود. اگر پزشک فکر می‌کند مشکل گوشتان ممکن است جدی‌تر باشد، شما را برای بررسی بیشتر به متخصص گوش، حلق و بینی ارجاع می دهد.

۶. ترشح از گوش

ترشح از گوش یکی دیگر از بیماریهای خطرناک گوش است که به آن اتوره (Otorrhea) می‌گویند. بدن معمولا برای تخلیه وکس گوش این کار را انجام می‌دهد. بدنتان روغن و مواد جامدی به‌طور طبیعی تولید می‌کند تا جلوی ورود گرد و غبار و باکتری به داخل گوش را بگیرد.

اما گاهی مایع چسبنده در گوش میانی، پشت پرده گوش جمع می‌شود. این مخاط می‌تواند منجر به عفونت گوش و کاهش شنوایی شود و در کودکان بسیار شایع است.

۷. گوش چسبنده

گوش چسبنده زمانی اتفاق می‌افتد که مایع داخل گوش مانند چسب غلیظ شود. گوش چسبنده اغلب به ‌دنبال عفونت‌های مکرر گوش ایجاد می‌شود و می‌تواند بر شنوایی تاثیر بگذارد و منجر به بروز مشکلات دیگری شود. این بیماری در کودکان خردسال رایج بوده، ممکن است هفته‌ها یا ماه‌ها ادامه داشته باشد و بر شنوایی، گفتار، یادگیری و رفتار تاثیر بگذارد.

۸. کم شنوایی

کم شنوایی، شنیدن گفتار و سایر صدا‌ها را دشوار یا غیرممکن می‌کند. کم شنوایی انواع مختلفی دارد و می‌تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. بعضی از انواع کم شنوایی موقتی بوده و سایر انواع آن دائمی هستند.

۹. لابیرنتیت

لابیرنتیت (Labyrinthitis) عفونت مرکز تعادل در گوش داخلی (یا لابیرنت) است. این عفونت می‌تواند پیام‌هایی را که گوش به مغز ارسال می‌کند، تحت تاثیر قرار دهد و باعث تغییر در شنوایی و تعادل شود. این عفونت معمولا به‌طور ناگهانی ایجاد می‌شود و در صورت درمان، طی چند هفته از بین می‌رود.

علائم لابیرنتیت

اکثر افراد مبتلا به لابیرنتیت احساس می‌کنند که اتاق در حال چرخش است. این سرگیجه به عنوان گیجی نیز شناخته می‌شود و ممکن است خفیف یا آن‌قدر بد باشد که بلند شدن از رختخواب نیز سخت شود. سایر علائم احتمالی این بیماری عبارت هستند از:

• حالت تهوع، تقریبا مانند دریازدگی
• حس کاذب تحرک
• حرکت کنترل نشده چشم‌ها
• از دست دادن تعادل
• تب
• گوش درد
• استفراغ
• کاهش شنوایی یا صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)
• تغییرات در بینایی، مانند تاری دید

نحوه تشخیص لابیرنتیت

اگر فکر می کنید به لابیرنتیت مبتلا شدید، ممکن است لازم باشد برای تشخیص و درمان به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. پزشک با شما صحبت کرده و شما را معاینه می‌کند. معاینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• از شما می خواهد که سر خود را به‌سرعت حرکت دهید.
• انجام تست‌های شنوایی
• بررسی حرکات چشم (سوسو زدن چشم ها می تواند نشانه‌ای از کار نکردن سیستم متعادل کننده باشد.)
• بررسی این‌‌که آیا عفونت گوش دارید یا خیر.
• بررسی فشار خونتان
• بررسی تعادلتان

پزشکتان همچنین ممکن است آزمایش‌هایی مانند پونکسیون کمری، نوار مغز، سی تی اسکن یا MRI را برای رد عفونت جدی‌تر مانند مننژیت یا سکته پیشنهاد کند.

درمان لابیرنتیت

اگر لابیرنتیت برای شما تشخیص داده شده باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید. در بعضی موارد، دکتر درد گوش ممکن است داروهایی مانند موارد زیر را تجویز کند:

• کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب در گوش داخلی
• سرکوب کننده‌های دهلیزی برای سرگیجه شدید
• داروهای ضد تهوع برای حالت تهوع یا استفراغ
• آنتی بیوتیک، اگر لابیرنتیت ناشی از عفونت باکتریایی باشد.

اگر علائم شما از بین نرود، یک فیزیوتراپیست متخصص می‌تواند به آموزش مجدد مغز برای تفسیر پیام‌های تعادل از گوش داخلی کمک کند. شما همچنین می‌توانید با انجام کار‌های زیر به کاهش علائم خود کمک کنید:

• در طول دوره‌های سرگیجه به پهلو استراحت کنید.
• اجتناب از مصرف الکل
• نوشیدن آب فراوان
• ایجاد یک محیط کم سر و صدا و کم استرس
• اجتناب از نورهای روشن

۱۰. بیماری منیر گوش چیست

بیماری منیر (Meniere’s disease) از انواع بیماری های گوش داخلی و یک اختلال نادر در این بخش از گوش است که باعث سرگیجه، گیجی و مشکلات تعادلی می‌شود. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.

افراد مبتلا به بیماری گوش منیر از حملاتی رنج می‌برند که در طی آن سرگیجه شدید (احساس چرخش دنیا به دور سر)، مشکلات تعادلی، حالت تهوع و استفراغ را تجربه می‌کنند. حملات معمولا بین ۲ تا ۴ ساعت طول می‌کشد و بیمار از آن احساس خستگی می‌کند.

برخی از افراد در مدت کوتاهی چندین حمله بیماری منیر را تجربه می‌کنند، درحالی که افراد دیگر فقط هر چند ماه یا چند سال یک‌بار دچار حمله می‌شوند.

در اکثر افراد مبتلا به بیماری منیر، این بیماری فقط در یک گوش وجود دارد و اغلب منجر به کاهش شنوایی پیشرونده در آن گوش می‌شود.

علائم منیر گوش

علائم بیماری منیر از فردی با فرد دیگر متفاوت هستند. در طول یک حمله، ممکن است علائم اولیه مانند موارد زیر را داشته باشید:

• از دست دادن تعادل
• سرگیجه
• احساس سبکی سر
• سردرد
• احساس فشار در گوش
• از دست دادن شنوایی
• حساسیت به صدا
• احساس ناراحتی و آشفتگی

سپس این علائم پیشرفت می‌کنند و تبدیل به موارد زیر می‌شوند:

• سرگیجه (احساس چرخیدن، گیجی، احساس بیماری یا افتادن ناگهانی روی زمین)
• وزوز گوش (وزوز، زمزمه، ساییدن، خش خش یا سوت زدن در گوش شما)

در مراحل اولیه بیماری منیر، افراد عموما دچار حملات ناگهانی و غیرقابل پیش بینی سرگیجه، همراه با حالت تهوع، استفراغ و سرگیجه می‌شوند. آن‌ها ممکن است کمی از شنوایی خود را از دست بدهند، گوششان ممکن است گرفته باشد و همچنین به صدا حساس شوند.

حملات ممکن است شدیدتر شوند اما وزوز گوش و کاهش شنوایی ممکن است حتی در بین حملات شدت بیشتری پیدا کنند. در مراحل بعدی بیماری منیر، حملات می‌توانند کمتر شده یا به‌طور کامل متوقف شوند. با این‌حال، ممکن است فرد همچنان دچار مشکلات تعادل، کاهش شنوایی و وزوز گوش باشد.

نحوه تشخیص منیر گوش

اگر فکر می‌کنید که علائم بیماری منیر را دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. او شما را معاینه می‌کند، در مورد علائم از شما سوال می‌پرسد و ممکن است برای شما آزمایش شنوایی یا اسکن مغزی تجویز کند.

۱۲. اوتیت مدیا یا عفونت گوش میانی

اوتیت مدیا (Otitis media – نام دیگر عفونت گوش میانی) در کودکان بسیار شایع است. اغلب به‌خودی خود درمان می‌شود، اما گاهی ممکن است نیاز به درمان باشد. اوتیت میانی می‌تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند.

علائم اوتیت مدیا یا عفونت گوش میانی

اولین علائم اوتیت میانی حاد معمولا علائم سرماخوردگی است، مانند گلودرد، آبریزش بینی و تب. هنگامی که عفونت به گوش گسترش می‌یابد و فشار روی پرده گوش ایجاد می‌شود، بیمار علائم دیگری را نیز تجربه می‌کند.

کودکان بزرگتر از گوش درد یا سردرد شکایت دارند و ممکن است تب و مشکل شنوایی داشته باشند. کودکانی که نمی‌توانند صحبت کنند، علائم احتمالی زیر را نشان می‌دهند:

• خیلی گریه کنند.
• گوش هایشان را بکشند یا بمالند.
• مشکل در خوابیدن دارند.
• تحریک‌پذیر باشند.
• اشتهای خود را از دست بدهند.

گاهی فشار در گوش میانی می‌تواند باعث ترکیدن یا سوراخ شدن پرده گوش شود. اگر این اتفاق رخ دهد، اغلب درد بلافاصله کاهش می‌یابد. پرده گوش سوراخ شده معمولا به‌خودی خود بهبود می‌یابد، اما همچنان باید توسط پزشک معاینه و بررسی شود.

نحوه تشخیص عفونت گوش میانی

تشخیص قطعی اوتیت مدیا آسان نیست. پرده گوش به‌ویژه در کودکان کوچک‌تر به‌راحتی قابل مشاهده نیست و علائم عفونت همیشه واضح نیستند.

دکتر گوش حلق بینی کودکان یا پرستار، کودکتان را با اتوسکوپ معاینه می‌کند، ابزاری که با کمک نور می‌توان پرده گوش کودک شما را دید. همچنین ممکن است کودکتان آزمایش تمپانومتری انجام دهد که میزان حرکت پرده گوش او را بررسی می‌کند.

اگر فرزندتان چندین بار عفونت گوش داشته باشد، نیاز به انجام آزمایش شنوایی است.

۱۳. خوردگی و سفت شدن استخوانچه گوش – اتواسکلروز

اتواسکلروز (Otosclerosis) یک بیماری گوش میانی و ارثی است که این قسمت از گوش را درگیر می‌کند و باعث کم شنوایی تدریجی می‌شود. این بیماری شایع‌ترین علت کم شنوایی در بزرگسالان است و از هر ۲۰۰ نفر یک نفر به آن مبتلا می‌شود.

اتواسکلروز معمولا در نوجوانی یا اوایل دهه بیست سالگی شروع شده و استخوان اسفنجی در گوش میانی تشکیل می‌شود. استخوان‌های ریز باهم ترکیب می‌شوند و از عبور ارتعاشات صوتی به گوش داخلی جلوگیری می‌کنند.

این بیماری می‌تواند فقط در یک یا در هر دو گوش ایجاد شود، معمولا در خانواده‌ها دیده می‌شود، زنان را بیشتر از مردان مبتلا می‌کند و اغلب در دوران بارداری بروز پیدا می‌کند.

۱۴. باروترومای گوش – گرفتگی گوش ناشی از پرواز یا غواصی

باروترومای گوش (Ear Barotrauma) نوعی آسیب به گوش است. این اتفاق به ‌دلیل اختلاف فشار بین داخل گوش و خارج گوش رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند باعث درد و گاهی از دست دادن شنوایی مادام‌العمر (دائمی) شود. گوش میانی فضایی پر از هوا بین قسمت‌های داخلی و خارجی گوش است.

۱۵. گوش شناگر

گوش شناگر (Swimmer’s Ear) از انواع بیماری گوش خارجی و یک عفونت در مجرای این قسمت از گوش است. معمولا با درمان به‌سرعت بهبود می‌یابد و چندین کار برای پیشگیری از ابتلا به آن می‌توانید انجام دهید.

علائم عفونت گوش شناگر

علائم گوش شناگر می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• درد در قسمت بیرونی گوش، از کم تا شدید که هنگام جویدن بدتر می‌شود.
• خارش
• هنگامی که گوش یا فک خود را حرکت می‌دهید، احساس ترکیدن چیزی در گوش می‌کنید.
• احساس فشار یا گرفتگی در گوش دارید.
• زمانی که گوش یا فک خود را حرکت می دهید، گوشتان حساس می‌شود.
• شنوایی کم

مجرای گوش ممکن است قرمز و متورم به نظر برسد. همچنین ممکن است ترشحاتی داشته باشید که می‌توانند شفاف و آبکی یا مانند چرک به ‌نظر برسند.

نحوه تشخیص عفونت گوش شناگر

اگر فکر می‌کنید که به گوش شناگر مبتلا هستید، به پزشک مراجعه کنید. او احتمالا مجرای گوش و غشای تمپان را معاینه خواهد کرد تا مطمئن شود که آسیب دیده است یا پاره نشده باشد.

۱۶. بیماری وزوز گوش چیست

افراد مبتلا به وزوز صدا‌هایی را تجربه می‌کنند که در واقع در اطراف آن‌ها ایجاد نمی‌شود.

وزوز گوش گاهی به‌عنوان «زنگ در گوش» شناخته می‌شود اما اگر این بیماری را دارید، ممکن است صداهای زمزمه، یا خش خش، سوت، کلیک، غرش، هق هق یا وزوز بشنوید. صدا ممکن است ضعیف یا بلند باشد و در یک یا هر دو گوش رخ دهد. گاهی صدا ممکن است مانند یک احساس در داخل سر باشد.

وزوز گوش می‌تواند موقتی یا دائمی باشد. برخی افراد متوجه می‌شوند که وزوز گوش آن‌ها موضوعی است که می‌توانند یاد بگیرند که با آن زندگی کنند. برای سایر افراد این اختلال بسیار ناراحت‌کننده است.

۱۷. سرگیجه های ناشی از مشکل در گوش

گیجی نوعی سرگیجه است. اگر سرگیجه و انواع بیماری های گوش دارید، ممکن است احساس کنید که در حال چرخش یا بی تعادلی هستید. به‌خصوص زمانی که موقعیت خود را تغییر می‌دهید. برای مثال، از وضعیت نشسته به حالت ایستاده تغییر حالت می‌دهید.

علائم سرگیجه های ناشی از مشکل در گوش

برخی از افراد مبتلا به سرگیجه، در کنار حس چرخش و از دست دادن تعادل خود، علائم زیر را ممکن است تجربه کنند:

• زنگ زدن در گوش
• حالت تهوع
• سردرد

احساس سرگیجه معمولا هنگام «حملات» رخ می‌دهد و رد می‌شود. فعالیت‌هایی که شامل تغییر سریع موقعیت سر می‌شوند، مانند بلند شدن از رختخواب، ممکن است باعث حمله شوند.

سرگیجه می‌تواند ناراحت‌کننده باشد اما در بیشتر مواقع به ‌دلیل یک مشکل جدی پزشکی ایجاد نمی‌شود. ممکن است سرگیجه ناشی از وجود مشکلی در گوش باشد یا علت دیگری داشته باشد. توصیه می‌کنیم با مشورت با متخصص گوش و حلق و بینی آنلاین، علت سرگیجه خود را متوجه شوید و خیلی زود برای درمان آن اقدام کنید.

نحوه تشخیص سرگیجه های ناشی از مشکل در گوش

پزشک از شما در مورد علائمتان سوال خواهد کرد. اگر بتوانید در مورد هر حرکت یا فعالیت خاصی که علائم شما را ایجاد می‌کند به پزشک خود بگویید، به او کمک زیادی خواهید کرد. او همچنین در مورد مشکلات پزشکی دیگری که دارید و داروهایی که مصرف می‌کنید از شما سوال می‌پرسد. سپس شما را معاینه فیزیکی می‌کند.

در بعضی موارد، او ممکن است شما را برای آزمایش خون یا تصویربرداری معرفی کند تا علت جدی علائم شما را رد کند.

۱۸. التهاب استخوان ماستوئید – ماستوئیدیت

ماستوئیدیت (Mastoiditis)، عفونت استخوان ماستوئید جمجمه است. ماستوئید درست در پشت گوش قرار دارد. ماستوئیدیت عفونت سلول‌های هوایی استخوانی در استخوان ماستوئید است که درست در پشت گوش قرار دارد.

۱۹. اختلال پرشنوایی و عدم تحمل صدا (هایپراکوزیس)

اختلال پرشنوایی گوش یا هایپراکوزیس (Hyperacusis) نوعی بیماری شنوایی است که باعث حساسیت شدید به صدا می‌شود که در آن بیمار، صدا‌های روزمره مانند آب جاری را بسیار بلند می‌شنود.

۲۰. پیرگوشی

کم شنوایی مرتبط با افزایش سن یا پیرگوشی (Presbycusis) از دست دادن شنوایی است که به‌تدریج در اکثر افراد با افزایش سن آن‌ها رخ می‌دهد. پیرگوشی یکی از شایع‌ترین شرایطی است که افراد مسن و سالخورده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

۲۱. تیر کشیدن گوش

تیر کشیدن گوش معمولا از عفونت یا تغییر موقت فشار هوا یا ارتفاع ناشی می شود. در موارد دیگر، ممکن است ناشی از TMD یا وجود یک جسم خارجی در گوش باشد.

۲۲. جوش در گوش

شایع‌ترین علت جوش در گوش تجمع یا انسداد موم گوش است. به جای انجام وظیفه اصلی خود یعنی تمیز کردن گوش، جرم گوش در مجرای گوش به‌درستی تخلیه نشده است و منافذ ناحیه آسیب دیده را مسدود می‌کند و در نتیجه جوش‌های چرکی کوچکی در نواحی مختلف گوش ایجاد می‌شود.

۲۳. داغی گوش

داغی گوش می‌تواند به دلیل یک التهاب درونی باشد یا در اثر اختلال در عملکرد مفصل گوش‌های شما رخ دهد. زمانی که گوش‌های شما داغ شود، قرمزی و گرمای شدیدی را احساس می‌کنید.

۲۴. گوش گل کلمی – هماتوم لاله گوش

گوش گل کلمی زمانی اتفاق می‌افتد که خون پس از ضربه در لاله گوش (یا گوش بیرونی) شما جمع شود. تجمع خون در لاله گوش که با نام هماتوم شناخته می‌شود، نیاز به درمان فوری دارد.

۲۵. کلستئاتوم – کیست گوش میانی

کلستئاتوم مجموعه‌ای غیرطبیعی از سلول‌های پوست در عمق گوش و از جمله انواع بیماری های گوش میانی است. کلستئاتوم‌ها بسیار نادر هستند اما اگر درمان نشوند می‌توانند به ساختار‌های ظریف داخل گوش آسیب بزنند که برای شنوایی و تعادل ضروری است. کلستئاتوم همچنین می‌تواند منجر به عفونت گوش شود.

۲۶. اختلال شیپور استاش گوش

در این بیماری، شیپور استاش مسدود می‌شود. این اختلال عملکرد هنگامی رخ می‌دهد، که صداها ممکن است خفه به‌ نظر برسند یا مبهم باشند و شما در گوشتان احساس گرفتگی کنید. این اختلال ممکن است با گوش درد همراه باشد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر هر یک از علائم ذکر شده در این مقاله را داشتید، یا کودکتان علائمی مشابه با یکی از بیماری های گوش داخلی یا هر قسمت دیگر از گوش را داشت، فورا به دکتر گوش حلق بینی کودکان یا بزرگسالان مراجعه کنید.

سوالات متداول درباره انواع بیماری گوش

در ادامه به سوالات رایج کاربران پاسخ می‌دهیم.

آیا مشکلات رایج گوش می‌توانند مشکل دیگری را به‌وجود آورند؟

عفونت شایع گوش گاهی می‌تواند منجر به مشکلات شنوایی شود و به‌ندرت عوارض جدی و حتی تهدیدکننده زندگی دارد.

یکی از شایع‌ترین مشکلات گوش در افراد چیست؟

اوتیت میانی حاد یا عفونت گوش میانی (AOM) شایع ترین نوع عفونت گوش است.

آیا عفونت گوش می‌تواند به مغز سرایت کند؟

به‌ندرت اما انواع بیماری گوش میانی که جدی باشند، به سایر بافت های جمجمه، از جمله مغز یا غشای اطراف مغز (مننژیت) گسترش می‌یابند.

سخن نهایی

ما در این مقاله به بررسی انواع بیماری های گوش و علائم و نحوه تشخیص آن‌ها پرداختیم. با وجود این، بیماری‌های دیگری نیز هستند که احتمال دارد به آن‌ها مبتلا شوید. پس هر نوع علائمی که داشتید، در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.

پذیرش۲۴ شرایطی را فراهم کرده است که اگر به پزشک دسترسی نداشته باشید، بتوانید با ثبت نوبت با متخصص گوش و حلق و بینی آنلاین مشورت کنید و سوالاتتان را در مورد انواع بیماری گوش داخلی یا هر قسمت دیگر از گوش، با او درمیان بگذارید.